ฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไรให้ใจเธอกลับมาเป็นเหมือนเก่า
ฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไรให้เธอไม่ทิ้งฉันไปกลับเขา
แม้ฉันพยายามเท่าไรก็พอเข้าใจว่าเธอไม่เอา
เมื่อเธอได้เจอกับคนในฝัน คนๆ นั้นไม่ใช่เรา
ได้แต่ปลอบหัวใจตัวเอง พอให้มันได้รู้สึกดี
รู้ว่าเธอมีใคร แต่ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้
ช้ำใจเพียงใด แต่ก็ยังไม่พอสักที
ยื้อให้ตายยังไง เธอก็คงต้องไปอยู่ดี
ทำได้แค่ยื้อเวลา
เพื่อเธอจะหันมองมา
บอกคำว่ารักแทนคำร่ำลา
คุกเข่าอ้อนวอนเธอด้วยน้ำตา
ทำได้แค่ยื้อเวลา
เมื่อเธอไม่หันมองมา
ทิ่มแทงใจฉันด้วยคำพูดจา
เปลี่ยนคำว่ารักเป็นคำร่ำลา
แล้วเดินจากไป
ทั้งๆ ที่รักตั้งมากตั้งมายแต่บทสุดท้ายก็มีแต่เหงา
มีแค่เธอคนเดียวในใจ แต่ทำไมเธอมีแต่เขา
คงต้องยอมรับความเป็นจริง เมื่อเธอจะทิ้งฉันไปกับเขา
ต่อให้พยายามเท่าไร ก็พอเข้าใจว่าเธอไม่เอา
ได้แต่ปลอบหัวใจตัวเอง พอให้มันได้รู้สึกดี
รู้ว่าเธอมีใคร แต่ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้
ช้ำใจเพียงใด แต่ก็ยังไม่พอสักที
ยื้อให้ตายยังไง แต่สุดท้ายก็ไปอยู่ดี
ทำได้แค่ยื้อเวลา
เพื่อเธอจะหันมองมา
บอกคำว่ารักแทนคำร่ำลา
คุกเข่าอ้อนวอนเธอด้วยน้ำตา
ทำได้แค่ยื้อเวลา
เมื่อเธอไม่หันมองมา
ทิ่มแทงใจฉันด้วยคำพูดจา
เปลี่ยนคำว่ารักเป็นคำร่ำลา
แล้วเดินจากไป
ทำได้แค่ยื้อเวลา
เพื่อเธอจะหันมองมา
บอกคำว่ารักแทนคำร่ำลา
คุกเข่าอ้อนวอนเธอด้วยน้ำตา
ทำได้แค่ยื้อเวลา
เมื่อเธอไม่หันมองมา
ทิ่มแทงใจฉันด้วยคำพูดจา
เปลี่ยนคำว่ารักเป็นคำร่ำลา
แล้วเดินจากไป
ทำได้แค่ยื้อเวลา
เพื่อเธอจะหันมองมา
บอกคำว่ารักแทนคำร่ำลา
คุกเข่าอ้อนวอนเธอด้วยน้ำตา
ทำได้แค่ยื้อเวลา
เมื่อเธอไม่หันมองมา
ทิ่มแทงใจฉันด้วยคำพูดจา
เปลี่ยนคำว่ารักเป็นคำร่ำลา
แล้วเดินจากไป